Gęś gęgawa (Anser anser)

   Gęś gęgawa (Anser anser) to duży, szaropopielaty ptak z rodziny kaczkowatych (Anatidae) zamieszkujący tereny podmokłe Euroazji - gęsto porośnięte trzciną rozlewiska i jeziora. Po okresie rozrodczym żeruje także na łąkach oraz polach w licznych stadach. Na miejsce gniazdowania przylatują wcześnie, bo już na przełomnie lutego i marca. Tworzone przez nie w locie charakterystyczne klucze  są oznaką nadchodzącej wiosny lub we wrześniu, pażdzierniku zbliżającej się zimy. Zimy, którą spędzą nad basenem morza śródziemnego lub w odległej Azji. W Polsce liczna jedynie na przelocie. Ze względu na kurczenie się odpowiednich i spokojnych miejsc do rozrodu lęgnie się sporadycznie (do 2000 par). Gniazdo w postaci kopczyka z trzcin, gałązek, liści oraz puchu zakłada nad wodą na kępie połamanych trzcin, czasami w niedostępnym miejscu na brzegu. Wyprowadza jeden lub dwa lęgi w sezonie. Samica każdorazowo składa od 3- 12 białych jaj. Czasami zdarzają się lęgi nawet z ponad dwudziestoma jajami, ale są to najprawdopodobniej lęgi łączone kilku samic. Młode wykluwają się po około jednym miesiącu. Jako zagniazdowniki po kilkudziesięciu godzinach prowadzone są przez matkę nad wodę. Gęgawa odżywia się młodymi liśćmi traw i zbóż.